مادری می کنم...

دختر عزیزم، نور چشمم یک سالی می شود که برایت ننوشته ام. و خدا می داند در این یک سال چه فراز و نشیب هایی را با هم پشت سر گذاشته ایم. اکنون تو بیست و یک ماهه هستی و من بیش از پیش به داشتنت و بودنت می بالم و عاشقانه دوستت دارم. آنقدر خوب مرا و احساسات مرا درک می کنی که هر لحظه از داشتنت برایم بهترین لحظات عمر است و عاشق ترم می کند. تو اکنون اکثر کلمات را می گویی و احساسات و نیازهایت را به خوبی به زبان می آوری. شعر می خوانی البته دست و پا شکسته. تمام کتابها و شعرهایی که برایت خوانده ام را حفظ هستی و موقع خواندن ما به محض مکث خودت کلمه بعدی را می گویی ولی هنوز روان حرف نمی زنی. آلرژی لعنتی کم کم دارد بارش را می بندد که برود و من و تو را از ...